ehven-i şer diye bir tabir var; “kötünün iyisi” ya da “iki kötülükten daha iyi tercih edilebileni” gibi bir manaya geliyor. amerika başkanlık seçimleri sırasında, bana kalırsa adaylar açısından söz konusu olan da bu durumdu. george bush elbette tarihin gördüğü en basiretsiz, yeteneksiz ve zararlı başkanlardan biriydi ama bu durum onun bir sistemin parçası olduğu gerçeğini de değiştirmiyor. yani sebep olduğu zararlar, sadece kendi kişisel yetersizliklerinden değil de başkanlık koltuğunu işgal ettiği devletin dünya genelinde onlarca yıldır yürütmüş olduğu politikalar bütününün de bir sonucu. o nedenle barack obama kazanınca sevinçten havalara uçan türk insanını anlamıyorum ama amerikalıyı anlayabilirim. neticede kendi hayatları bir nebze değişebilir. yanı sıra, altın değnekle dünyayı bir anda değiştirebileceğini sanan bir kısım insan var. misal başkan olduğunda binlerce insanın filisten’de ya da ırak’ta öldürülmesine mani olabilecek mi? bunu düşünmek lazım.
dün akşam ntv obama’nın başkan seçilmesinin kutlandığı bir konseri yayınladı. onun için yazasım geldi bunları. aceto‘da bu programla ilgili süper bir tespit vardı; şöyle ki:
Amerika’nın yeni başkanının sünnet düğünü tadındaki kutlama töreni neden Türkiye’de naklen yayınlanır, nedir bu Obama sevgisi, anlamış değilim…
Defter - Vladivostox 